स्थानिय सरकारको दृष्टी पुगेन ७३ वर्षीय आमामाथीः हातगोडा बसे नागरिता भए भत्ता खाएर बाच्ने थिए ।

स्थानिय सरकारको दृष्टी पुगेन ७३ वर्षीय आमामाथीः हातगोडा बसे नागरिता भए भत्ता खाएर बाच्ने थिए ।

कुमार खड्का भदौ २९, उर्लावारी ।
मोरङको उर्लावारी २ डुम्रेकी मनमाया थापामगर नेपाली नागरिक भएर पनि राज्यको दृष्टि उनिमाथी पर्न नसक्दा औपचारिक रुपमा नेपाली नागरिक हुन सकेकी छैनन् ।
जसको कारण राज्यले प्रदान गर्दै आएको सामाजिक सुरक्षा भत्ता अन्र्तगतको बृद्धा भत्ता पाउन बाट उनि वञ्चित रहेकी छिन । धनकुटाको ६ नम्वर बुधवारेमा जन्मीएकी उनि अहिले ७३ वर्षको भईन । सानै उमेरमा बुबाआमाको मृत्यु भएपछि जसोतसो उनि परिवारकै अन्य सदस्यको रेखदेखमा हुर्किइन र पदम बहादुर मगर सग विवाह गरि तराई झरेर २०३६ साल देखी डुम्रेमा बस्न थालिन । यस विचमा नेपालमा धेरै अग्रगामी परिवर्तनहरु पनि भए तर मनमायाको जिवन भने जस्ताको त्यस्तै नै रहयो ।
अत्यन्तै नाजुक आर्थीक अवस्थाको सामना गर्दै आएकी उनका ३ वहिनी छोरी र एक भाई छोरा छन् । बुढेसकालमा सवै छोरी लाखापाखा लागे भने एउटा भएको छोरा पनि करिव ३० वर्ष अगाडिनै पैसा कमाउन भारत छिरेका अहिले सम्म फर्कीएर नआएको दुखेसो उनले आखाभरी आसु पार्दै पोखीन ।  तर अहिले उनको अहिले एउटै इच्छा छ राज्यले नगरिकता दिलाइदिए मर्ने बेलामा भत्ता खाने ।
मनमायाको श्रीमान र छोराछोरीको नागरिता भएपनि उनि भने नागरिता विहिन बनेकी छन् ।
मनमाया यस अघि पनि पटकपटक नागरिता प्राप्तीका लागि स्थानिय प्रशासन र स्थानिय सरकारका जनप्रतिनिधि सम्म पुगिन तर उनिहरुले माइती पक्षका आफन्तको नागरिता अथवा बसाईसराई लिएर आउनु भन्दै फर्काइदिएपछि आफ्नो भत्ता खाने सपना पुरा नभएको बताउछिन्


विडम्वनाको कुरा केछ भने सावा अक्षर सम्म नचिनेकी मनमायाले सानै उमेरमा विवाह गरि मधेस झरेपछि पुनः माइती कहिलै नगएको र हालसम्म माइती पक्षका कसैसग समपर्क नरहेको बताईन ।
मनमाया भन्छीन-“मलाई अहिले माइती गाउ जाने बाटो नै थाहा छैन । छोराहराएको धेरै वर्ष भयो साहार पनि कोही हातगोडा वस्न थाले अब हातमुख जोड्ननै समस्या छ राज्यले नागरिता दिए भत्ताको पैसाले खाने र कपडा लगाउने मन छ ।”
सरकारी पक्षको उचित ध्यान नपुग्दा वृद्धा अवस्था सम्म पनि मनमाया नेपाली नागरिक हुन नसकेको छिमेकी एलिसा धामीले बताईन ।
यस्तै अर्की छिमेकी रिता भुर्तेलले मनमायाको दुख र इच्छालाई बुझेर सरकारले नागरिता दिने प्रक्रिया मिलाईदिए उनको लागि सरकारी निती नियम अनुसार आफुले गर्नु पर्ने जुनसुकै सहयोग गर्न तयार रहेको बताईन ।


बिहान बेलुकाको छाक टार्न समस्या रहेको वृद्धा दम्पतीले केही समय अगाडी सम्म निगुरो र दाउरा विक्री गरि परिवारको जुगरा चलाउँदै आएका थिए । तर अहिले त्यो पनि सम्भव नभए पछि उनिहरुलाई समस्या भएको छ ।
हामीले बृद्धाले झेलीरहेको समस्याको बारेमा सोही वडाका वडाध्यक्ष राजन कुमार कडेललाई बुझदा कडेलले भने-“मैले पनि हाल सम्म औपचारिक रुपमा बृद्धाको अवस्थाको वारेमा जानकार नरहेको र अव सवै निकाएमा कुरा अगाडी बढाएर बृद्धालाई नागरिता दिलाउन पहल गर्ने प्रतिवद्धता गर्छु”।
यो एउटा प्रतिनिधि घटना मात्रै हो । गाउठाउ दुरदराजमा अझै सम्म पनि सहज रुपमा राज्यको दृष्टि नपुगेका सयौ नागरिकहरु रहेका छन् जो राज्यले नै प्रदान गर्दै आएको सेवा सुविधाबाट वञ्चित छन् ।

सम्बन्धित खवर