संखुवासभा–संखुवासभाको दुर्गम सिलिचोङ गाउँपालिकाको १ र २ को बिचमा रहेको सिसुवाखोलामा झोलुङगे पुल नहुँदा गाउँपालिकाको केन्द्र ताम्कुसँगको सम्बन्धविच्छेद हुने गरेको छ। खोलामा पुल नभएकै कारणले २५० भन्दा बढी परिवारले गाउँपालिका केन्द्रसँग सम्बन्ध टुट्ने गरेको छ। बर्खा लागेपछि गाउँपालिका–१ का रियाम्मा, मोस्तेम र २ को बालाका स्थानियको सम्बन्ध बर्खाको भेलले टुटाउने गरेको वडा नम्बर १ का वडाध्यक्ष अलक्ष कुमार कुलुङले बताए।
बर्खायामको भेलले बाँस र काठबाट बनाइएको अस्थायी पुल बगाउँदा गाउँपालिकाका दुई वडा र केन्द्रबीचको सम्बन्ध टुट्ने गरेको उनको भनाइ छ। देवादहमा पुल नहुँदा स्थानीयलाई धेरै सास्ती पाउने गरेका छन्। सिसुवाखोला बढेपछि स्थानीयलाई आवतजावतमा समस्या हुने गरेको छ । वारीपारी आवतजावतमा समस्या नहोस् भनेर खोला बढ्नसाथ अस्थायी पुल बनाउन बाँस र काठको जोहो गर्नु परेको स्थानीय बताउँछन्। वर्षातको भेलमा ज्यान जोखिममा राखेर २५० भन्दा बढी परिवारले सो फड्केमार्फत आवतजात गर्ने बाध्य भएको कमलराज कुलुङले बताए।
बर्खाको भेलले पुल बगाएको समयमा–१ बालाका स्थानीय ४ घण्टाको बाटो घुमेर मात्र पुग्ने गरेका छन्। उनीहरु अर्को पुल जान ताम्लुङ, छुदाक हुँदै सिसुवाटार आउनु पर्ने कुलुङले जानकारी दिए। पुल नहुँदा मोस्तेम, रियाम्मा र ताम्लुङका विद्यार्थी समेत चार घण्टा लामो घुमाउरो बाटो हुँदै बाला याम्दाङ माध्यमिक विद्यालय जानुपर्ने बाध्यता भएको कमलराजले बताए। खोला ठुलो बाढी आयो भने बाँस तथा काठका टुक्रा समेत नरहने गरी दुखले बनाएको फड्के बगाउने गरेको स्थानीयको दुखेसो छ।
गाउँभरिका नागरिक भेला भएर तयार गरेको अस्थाई फड्के कहिले एक बर्खामै दुई तीन पटकसम्म बनाउनुपर्छ । सिलिचोङावासीले विभिन्न निकायमा पुलको माग गरे पनि सुनुवाई नभएको स्थानीयको भनाइ छ। तर अहिलेसम्म आश्वासन बाहेक केही पाएका छै। झोलुंगे पुल निर्माणका लागि संघीय, प्रदेश सरकार, स्थानीय तह, विभिन्न संघसंस्था सबैसँग निवेदन पेश गरी पुल निर्माणका लागि अनुरोध समेत गरेका छन्।
पुल निर्माणमा स्थानीय तहको समेत ध्यान पुग्न नसकेको स्थानीयको आरोप छ। सिलिचोङ गाउँपालिका अहिले ६ वटा फड्के सञ्चालनमा रहेको छ। यस गाउँपालिकाको वडा ४ र ५ को विचमा रहेको नेवाखोलामा पनि फड्के सञ्चालनमा रहेको छ। त्यसैगरी वडा ५ र ९ विचमा रहकेको नौवाखोला, ४ र ८ को विचमा रहेको सखोला, ८ र ९ को बिचमा रहेको रेम्बेवान सिवावाखोलामा पनि फड्के सञ्चालनम रहेको छ। सम्तेल देखि ९ वेसिन्दा तर्न पनि बाँस र काठको फड्केको प्रयोग हुने गरेको छ।
सिलिचोङका नागरिक पक्की झोलुङ्गे पुल नहुँदा बाँस र काठबाट बनेको फड्केबाट ज्यान जोखिममा राखेर वर्षौँदेखि आवतजावत गर्ने गरेका छन्। स्थायी पुल नहुँदा त्यस क्षेत्रका मास्तेम, तिवा, पौखामटार, तम्लुङ, बाला, रियाम्मा, तेयुङ लगायतका स्थानीयलाई समस्या हुने गरेको छ। त्यस्तै, छिमेकी जिल्ला भोजपुरको साल्पासिलिछो गाउँपालिको २ र ३ वडाका ओख्रे, ठोटनेरी, सानोताल, ठुलो ताल, बाईखिम लगायतका गाउँसम्मका मानिस सोही काठ र बाँस बाट बनेको अस्थायी फड्के प्रयोग गर्ने गरेका छन्।
