बाबु गुमाएको पीडा छदैँ छ अर्कोतिर काजक्रिया गर्ने पण्डित समेत पाएनौँ

बाबु गुमाएको पीडा छदैँ छ अर्कोतिर काजक्रिया गर्ने पण्डित समेत पाएनौँ

‘‘बाबु गुमाएको पीडा छदैँ छ अर्कोतिर काजक्रिया गर्ने पण्डित समेत पाएनौँ ।’’ आफ्ना बाबुको मृत्युपछि काजक्रियामा बसेकी छोरी लिला सिवाकोटीले दुखेसो पोख्नुभयो । पथरी शनिश्चरे २ मोरङका ६५ वर्षीय गौरिशंकर सिवाकोटीको गत शनिबार निधन भएपछि परिवार यतिबेला शोकमा ढुबेको छ । सिवाकोटीको भेन्टिलेटरमा राखेर उपचार गर्दा गर्दै न्युरो हस्पिटल विराटनगरमा मृत्यु भएको हो ।

सिवाकोटीको मृत्यु पछि आएको रिपोर्टमा कोरोना पोजेटिभ देखिएपछि यतिबेला परिवारले नै तिरस्कार खेप्नुपरेको छोरी लिलाले बताउनुभयो । गाउँका मान्छेको घरमा आएर सहानुभूति दिनेबेलामा कसैले पनि वास्ता नगर्दा झन पिडा भएको लिलाले दुखेसो गर्नुभयो ।

सोमबार विहान मात्रै गाउँका मानिसहरुको छलफलले बल्ल तल्ल पण्डितको जोहो गरेको स्थानीय जगनाथ नेपालले बताउनुभयो । नजिकै रहेको संस्कृत पाठशालामा विहान भएको छलफलबाट पालै पालो गरेर काम सक्ने सल्लाह भएको नेपालले बताउनुभयो ।

बाबुको कामका लागि १३ वर्षका छोरा साइमन बसेका छन् । बाबु गुमाएको पिढासंगै बाल मस्तिष्कमा समाजले पनि पिडा थपिदिएको मृतकका ज्वाइ सन्तोष दंगालले बताउनुभयो । उर्लाबारीमा बस्दै आएका दंगाललाई कोरोना लागेको छ अरे भनेर पटक पटक फोन आउने, समाजले पनि छिछि दुरदुर गर्ने गरेको दुखेसो पोख्नुभयो ।

भिडियो

स्थानीय सामाजिक तथा राजनैतिक व्याक्तित्व युवराज बास्कोटाको पहलमा पण्डित खोज्ने लगाएतका विषयमा पहल गरेपछि जनप्रतिनिधिको टोली पनि घरमा पुगेको परिवारले बताए । अघिल्लो दिन सम्म वडा तथा नगरका कोही पनि प्रतिनिधि नपुगेको र छिमेकी पालिकाबाट फोन गरेपछि मात्रै प्रतिनिधिहरु सहानुभूतिका लागि पुगेको परिवारले बताए ।

घटना यसरी भएको थियो (परिवारको भनाइमा आधारित)

२ दिन अघि देखि सिवाकोटीलाई रातमा अत्यन्तै धेरै ज्वरो आउने गरेको थियो । घरमा नै सामान्य प्राथमिक उपचार गर्दा पनि ठिक नभएपछि मंगलबारे अस्पतालमा उपचारका लागि लगियो । ज्वरो आएको भनेपछि टेस्ट गर्दा रिपोर्टमा डेंगु लागेको भन्ने प्रमाणित भयो ।

डेंगुको उपचारका लागि लाइफगार्डमा लगेर २४ घण्टा राखेपछि बिरामीलाई आसियु, भेन्टिलेटर चाहिन सक्ने डाक्टरहरुले सल्लाह दिए । लाइफगार्डबाट बिराट नर्सिङमा लग्दा कुनैपनि हालतमा तेरो बिरामी नै लिदैनौँ भनेपछि ३ घण्टा सम्म बिरामी सिवाकोटीलाई हस्पिटल बाहिर नै राखिएको थियो । यतिबेला सम्म पिसिआर नगरी उपचार नगर्ने भनेपछि पिसिआर टेस्ट गरिसकिएको थियो । पिसिआरको रिपोर्टमा कोरोना नेगेटिभ देखियो तर बिराटले बिरामी लिन मानेन ।

त्यसपछि न्युरो हस्पिटलमा बिरामी राखियो र सम्पूर्ण परीक्षणहरु गरिएको थियो । परीक्षणका रिपोर्टहरु आउने र उपचार गर्ने क्रम चलिरहेको थियो । शुक्रबार एमआरआइ, सिटिस्क्यान, कोरोना लगाएतका टेस्टहरु गरिएको थियो । शनिबार सम्म पनि रिपोर्ट आएको थिएन तर रिपोर्ट नै नआइ हस्पिटलले बिरामीको मृत्यु भइसकेको भनेर घर लैजान भनेको थियो । अगाडी गरिएको सम्पूर्ण परीक्षणमा कोरोना नदेखिएको तर मृत्यु पछि आएको रिपोर्टमा कोरोना देखिनुले हस्पिटलको बदमासी रहेको आफ्न्तले बताइरहेका छन् ।

शव लिएर आउदै गरेका आफन्तलाई कानेपोखरीमा रोकेर करिब ३ घण्टा पछि नेपाली सेनाको टोलीले सदगद गरेको थियो । ‘‘३ घण्टा सम्म जंगलमा बस्दा मृतक मामाको मुख समेत हेर्न दिएनन्, हामीलाई कोही कसैले १ बोतल पानी समेत खान दिएनन्, सदगदमा खटिएका प्रहरीसंग मागेर पानी खाएर बल्ल तल्ल घर आयौँ ।’’ मृतकका भान्जा लक्ष्मी चापागाँईले गुनासो गर्नुभयो ।

सबै चेकजाँच पश्चात भेन्टिलेटरमा राखिएको बिरामीलाई कसरी कोरोना लाग्छ ?, मृत्युपछि आएको रिपोर्टमा कोरोना भनेर अस्पतालले लाश नै हेर्न नदिनुले परिवारमा आशंका उब्जाएको छ । शवसंगै आएका आफन्तहरु सबैजना हाल होम क्वारेन्टिनमा रहेको सरोज अधिकारीले बताउनुभयो । क्वारेन्टिनमा रहेकाहरुमा कुनैपनि समस्या नभएको तर समाजले हेर्ने दृष्टिकोण फरक भएको अधिकारीले बताउनुभयो ।

अस्पतालले डेंगु भनेर उपचार गराइरहेका बिरामीको मृत्यु भएर पनि काम सक्ने बेला हुन लाग्यो तर नगरले अहिले सम्म पनि सो क्षेत्रमा डेंगुको औषधी छर्कन सकेको छैन् । कोरोनाको त्रासमा रहेका स्थानीयलाई डेंगुको पनि उतिकै त्रास रहेको छ ।

 

सम्बन्धित खवर