- सुजन बुढाथोकी
भारत कि एउटी नागरिक
जो, बेलायतको सुप्रसिद्ध सुपरस्टारको
पदमा सुशोभित थिइन्
कालाकारको पहिचानले परिचित थिइन्
तर,जब कोरोनाको महामारी मच्चियो
र फैलियो
बनकर आगो झै गरेर यो
सन्सारभर
अनि मान्छेहरु दिनहु एकचिहान भएको
खबर आइरह्यो
अनि आकाल मान्छेहरु
मृत्यु भएको समचारहरुले
र बारम्बार भावुक बनाइरह्यो ।
तब उनले आफ्नो सारा बर्चस्वहरु बर्खास्त गरेर
बिगतमा आफैले फ्याकेका
हातहतियार र औजारहरु समाइन,
अनि वालमा झुण्डिरहेको पुरानो अप्रोन लगाइन
र निस्किन अस्पतालमा
आफ्नो बर्तमानका सर्वस्व नामनिसानहरु छाडेर
कोराना बिरुद्ध लढेर
अनि बिस्वयुद्धको मैदानमा खुद्य आफै निस्किन
उनी एउटा नामुद डनलाई मारेर
कमजोर निर्धो र सज्जनहरुको ज्यान
जोगाउनलाइ ।
उनी निस्किन अस्पतालमा
भगवान भएर खुद्य आफै डाक्टरको अवतारमा
एउटि नारी ! नायक भएर
महामारीमा !एउटा हतियारधारि
अनि भयानक बिनासकारीको
बिनास गर्नलाइ
उनी निस्किन एउटा अघोशीत युद्धमा
एउटा अघोशित युद्ध !
जहाँ,
मान्छे मर्ने बाच्ने कुनै सुनिस्चित छैन
एउटा अघोसित युद्द
जहाँ जित र हारको कुनै ठेगान हुदैन।
तर, पनि उनी निस्किन एउटा डाक्टरको स्वरुपमा
जसरी कि, देसको सङ्गकटमा
आफ्ना सपनाहरुसङ्गै फेरि पनि ब्युझिन्छन
सहिदहरु ।
सिङ्गो सन्सार कोलाहल भएपछि
सायद, जो कोहिको आत्मा कोमल हुदो हो
यो सुन्दर शान्त दुनिया आक्रान्त बनेदेखी
बौलाएर बुद्ध भगवान पनि कति रुदो हो?
उनी , पुनर्जीवित भएर जन्मिन ।
किनकी बर्तमानमा उनको मनले मानेन
त्यो नरसम्हारको दर्दनाक दृस्य सहनलाई
अनि आजसम्म आइपुग्दा
बर्सौ बर्स भएको थियो
मेडिकल औजार र हातहतियारहरु
बिसाएर
उनि एउटा कलाकारको पेशामा आबद्ध भएको ।
एउटा बहादुर नागरिक !
जो निस्कियो शैनिक भएर मैदानमा
एउटि नारी !
जो निस्किन दुर्गामाताको अबतारमा
चिहानघारिमा
कठोर महिसासुर झै लाग्ने
राक्षस कोरोना भाइरसको बिनास गर्नलाई
निधारमा चिताको कालो अङ्गगार लगाएर
जीवनमृत्यु पत्रहरुमा हस्ताछ्यरहरु गर्दै
यो महामारिमा
सेतो कपडाहरु सङ्गै
जहाँ उनी निस्किन
घोर बिद्रोही भएर अन्धकारमा ।
रातको कुनै प्रहरमा
लिपुलेकको बोर्डर र जङ्गे पिल्लर बचाउन
आफ्नो मातृत्व अनि आफू जन्मिएको जमिन जोगाउन
कहि पनि कुनै हतियार नपाएर
दापमा धार नभएको खुकुरी
अनि हातमा बेल्चा लिएर
देशद्रोही दुस्मन मार्न पल्टन हिडिरहेको
कुनै बहादुर वीर गोर्खे लहुरे झै गरेर
या,मानौ कि
कुनै बिदेसी गुप्तचरलाइ सखाप पार्न
गर्धनमा गोलि नभएको गन र बन्दुक बोकेर
पैदल हिडिरहेको कुनै क्रान्तिकारि कमान्डर झै गरि
उनि निस्किन
बिस्तारबादको बिरुद्धमा।
सरकार कति बर्स भएको थियो
उन्ले हात हतियारहरु बिसाएर
कानुनलाइ आत्मसमर्पण गरेको
तर,उनले आज फेरि क्रान्तीको नाममा हतियार समाईन
र लागाइन आममान्छेहरुको घाउमा मलम
सलाम तिमिलाइ
जो एउटा न्यायधिश भएर निस्किन
अनि दिलाइन असङ्गख्य पिडितहरुलाई
जीवनमा उनिहरुले बाच्न पाउने अधिकार
बिगत कति बर्स भएको थियो
उन्ले हतियार बिसाएको
सरकार
र कति बर्सको बूढो हो
त्यो थुरथुर कापिरहेको थर्मो्मिटर
अनि कति बर्स पुरानो भो भित्ताहरुमा झुन्डिरहेको
अनि थमिरा किराहरुले कुरकुर खाइरहेको
अनि आफ्नो घर बनाइरहेको
त्यो अति पुरानो ऐतिहासिक एप्रोन
धार नभएको भुत्ते हतियारमा
नया धार कस्ले लगाइदिन्छ ?
कि खाली एउटै मात्र पुकार हो यो
सरकार कि
ती डाक्टरहरुलाइ
यो सन्सारकै सबैभन्दा शक्तिसाली हातहतियार
अनि आत्यधुनिक औजारहरु दिइयोस ।
सलाम यो वारमा
जस्ले
आज एउटा
मुक्तियोद्धा चि ग्वेरा
या, फ्लोरेन्स नाइटिङ्गगेल झै गरेर
मानवताको नाउमा हतियार समाइन
र लगाउन दुखिहरुको घाउमा मलम ।
बाचा कसमहरु खाएर
आज सम्म कयौ बर्स भएको थियो
हो,मैले पनि कुनै समय
आफ्नु बिचारको हतियारहरु बिसाएको थिए
तर अफसोच,ऐले
मैले ती सबै कसमहरु भत्काए
किनकी, फेरि पनि मैले क्वारेन्टाइनमा ऐले कलम समाए
अनि कागजमा कोरिदिए
मानबताको नाउमा एउटा क्रान्तिकारि कबिता ।
जुन कबिता म भोलि बिहान प्रकाश पार्नेछु
र एकसाथ
आम मान्छेहरुको माझमा
प्रसारित गर्नुछु ।
मैले लेखेका कबिताहरु त्यसदिन म
मान्छेहरुको माझमा पस्किनेछु
जुनदिन म घरबाहिर निस्किनेछु
र जुन दिन एकसाथ
हामिले देखेका सबै सपनाहरु साकार हुनेछन ।
कोरोना काण्डमा निस्किएका
ए कमाण्डोहरु!
एकाइसौ सताब्दी
अनि यो युगको रामायणमा
लढिरहेका ए रामलछ्यमणहरु!
हो त्यसैदिन हामीहरुले प्रकाशित गर्नेछौ
हामिले लेखेका ती क्रान्तिकारी कबिताहरुलाई
र प्रमाठित हुनेछन धर्मदर्शनका सब नवीन बिचारहरु
अनि बिग्यानका नया नया नब आबिस्कारहरु
सबै सत्य साबित हुनेछन ।
हो, त्यसैदिन
हामि छाप्नेछौ हाम्रो कबितालाइ
र निक्कैमाथी उकास्नेछौ ,धरापमा परेको
यो सिङ्गो मानव अस्मितालाइ
र बचाउनेछौ मरेको यो अतितलाइ
पुर्न्जिबित गराउनेछौ
र फर्काउनेछौ,अनिस्चितकालको लागि
लङ्गकाको लालकिल्लाहरुमा अपहरित सितालाइ
जुनदिन मेटिनेछन दुस्ट रावणका सब
टालुकदार दस टाउकोहरु।
र जहाँ सकिनेछ त्यसदिन यो कहानी
जरुर र यो कथा अर्कैलाइ जिम्मा लगाएर
अनि हामी जानेछौ
आफ्नै सन्सारमा गुमनाम हुनेछौ ।
राम ! हो त्यसैदिन मेरो कबिता
आममान्छेहरुको माझमा प्रकाशित हुनेछ
जुनदिन भेटिने छ कोरोना भाइरसको दबाइ ।
द टृटमेन्ट एन्ड मिडिसिन अफ
कोभिड नाइन्टिन !!
र उनि पनि बिस्तारै बिगतमै फर्किनेछिन
जस्ले कालाकार हुनु अघाबै
बिगतमा डाक्टरी बिद्या पढेकी थिन ।
हो,त्यसैदिन हामी आफुलाइ सफल सम्झिनेछौ
र एकसाथ आ(आफ्नु अतितमा फर्किनेछौ ।
जुन दिन मेटिनेछ
कोरोना भाइरस र
अल्बिदा बिनास हुनेछ
र लेखिनेछ नया ईतिहास ।
यो पनि पढ्नुहोस् ।
