रुपेश ढकाल
माझी बनी घरी घरी जाल हान्छौ किन?
समुन्द्र हु थाह छ त फाल हान्छौ किन?
फलाम बनाई यो मुटुलाई बसेको छु यतिन्जेल
चुम्बक बनी घरी घरी उतै तान्छौ किन ?
मेरो जीवन लास झै छ बुझाएकै छु त
जीवनलाई नै बिलाएर सति जान्छौ किन?
टाढा जाउ म भन्दा हरेक चोटि भनेको छु
टाढा बाट पनि मलाई आफ्नो ठान्छौ किन?
