कोरोना भाइरस नै हो की त्रास मात्रै ?

कोरोना भाइरस नै हो की त्रास मात्रै ?

– विशाल पाण्डे

विश्व तथ्यांकमा अहिले सम्म कोरोना संक्रमितको संख्या २ करोड ३८ लाख भन्दा बढी छन् त्यसमा बिना उपचार निको हुनेको संख्या १ करोड ६२ लाख र मर्नेको संख्या ८ लाख २२ हजार बाँकी उपचार पछि निको हुनेहरु छन् । यसको मतलव कोरोना संक्रमणबाट मानिस मर्ने सम्भावना ०.००५ प्रतिशत र निको भएर सामान्य जीवनमा फर्किने चान्स ९९.९९५ प्रतिशत हुदोरहेछ ।

नेपालमै पनि जम्मा संक्रमित ३४ हजार ४ सय १८ मध्ये १९ हजार बिना उपचार निको भए भने १७५ को मृत्यु भयो । बाँकी १५ हजार ३ सय ५७ ले बेसार पानी, तातो सुप र बाफ लिएर पोषिलो खाना खाएर आफुमा रोग प्रतिरोधात्मक शक्ति बढाएर निको भए तर मिडियाहरुले मर्ने ०.००५ प्रतिशतलाई जुन किसिमको मिडिया कभरेज दिन्छन औषधी नै नखाई निको भएका र उपचार पछि निको भएका ९९.९९५ प्रतिशतलाई त्यो हिसाबले कभरेज गर्दैनन् । जुन कुराले आम जनमानसमा जबर्जस्त त्रास फैलाउने काम भैरहेको छ ।

दुनियाँमा कोरोना सुरुभए एता मात्रै साढे ३ करोड मानिस मरेका छन् अब त्यसमा कोरोना संक्रमणले मरेका ८ लाख २२ हजार घटउँदा पनि ३ करोड ४१ लाख ७८ हजार त अरुनै कारणले मर्दा रहेछन । नेपालकै कुरा गर्दा कोरोना बाहेक अन्य रोग र दुर्घटनामा परेर दैनिक ४ सय देखि ४५० सम्म मृत्युदर छ । उदेक लाग्ने कुरा पशुपति आर्यघाटमा क‍रोना सुरुहुनु पूर्व अहिलेको भन्दा बढी लाशहरु आउँथे बरु अहिले कम आईरहेका छन् ।

वनको बाघले खानु कहाँ हो कहाँ तर मनको बाघले नै खान थालेपछि मानिसको आत्माबल कम्जोर हुनपुग्छ र उसको शरिरमा रोगसंग लड्ने शक्तिमा कमि आउँछ । मिडियाहरुले हौवा पिटेर हामीमा जबर्जस्ती कोरोना एक उच्च प्राणघातक भाइरस हो भन्ने बुझाई स्थापित गरिरहेका छन् जसले मानिसमा एक किसिमको त्रास र निरासा फैलिएको छ ।

गत साल ६ सय जनाले आत्माहत्या गरेका थिए तर यो साल ४ महिना भित्र ४ गुना बढी २४ सयले आत्माहत्या गरिसके यसमा क्वारेन्टिन भित्रैको घटनाहरु पनि सामेल छन् र अन्य थुप्रै आत्माहत्याको घटनाहरुमा कतै न कतै कोर‍ोना र लकडाउनको तार जोडिएको छ तर कम्तीमा हामीले कोरोनाले मरेका १ प्रतिशतलाई ०.००५ प्रतिशत नै मिडिया कभरेज दिएर बाँकी निको हुने ९९.९९५ प्रतिशत ९९.९९५ प्रतिशत मिडिया कभरेज दिएको भए आज आत्माहत्या गर्नेको संख्या एति धेरै हुदैन थियो ।

विगत ४० वर्ष एता एचआइभीले करोडौँ मानिस मरे तर खुन र यौन सम्पर्कबाट एचआइभी एकबाट अर्कोमा सर्दैन भनेर २०१८ मा ( Great Lie Of The 21st Century) किताब प्रकाशित भयो जसमा रगत र यौन सम्पर्कबाट एचआइभी सर्दैन भनिएको छ । यसरी कुरो बुज्दा अन्तराष्ट्रिय मेडिकल माफिया र कमिशनखोर मिडियाहरुले मानिसहरुको जीवनसंग खेलबाड गरेको देखिन्छ ।

कोरोनाकै पनि हामीले सुन्दै हेर्दै आइरहेकाछौँ डब्लुएचओ कै अध्यक्ष र कर्मचारीहरु भिडियोमा युवा पिडिलाई चेतावनी दिइरहेका छन् । युवा लाई पनि कोरोना लाग्न सक्छ, युवा पनि कोरोनाको कारण आइसियुमा बस्नु पर्ने हुन सक्छ, कोरोना भएर युवा पनि मर्न सक्छन् त्यसैले आफू जोगिनु र आफ्नो परिवारका अन्य सदस्हरुलाई पनि जोगाउनु भनिरहेका छन् ।

मतलव थाहा रहेछ नि त युवा पिढी र शरीरमा रोग प्रतिरोधात्मक क्षमता बढी भएकालाई यो रोगबाट खतरा छैन् भन्ने किन फेरि कोरोना लाग्ने बितिकै मरि नै गइन्छ जत्तिकै मानिसहरुलाई अत्याउनु ? बरु एउटा मानव स्वास्थ्य प्रति जिम्मेवार अन्तर्राष्ट्रिय संस्था भएर सन्तुलित किसिमका उपायहरु सुझाउनु नि आखिर मानिस कोरोनाले भन्दा अनावश्यक त्रास फैलाईएकोले बढि ग्रसित छन् ।

अर्को कुरा यो पिसिआर परीक्षण नै गैह्रकानुनी हिसाबले हुदैछ । मानिसहरुलाई भ्रममा पार्ने काम हुदैछ। यो पिसिआर विधि अमेरिकन बायोकेमिस्ट डा. केरी बेंक्स मुलिसले सन् १९९३ मा आविस्कार गरेका हुन् । सन् १९९३ मा उनले केमिस्ट्रीमा नोबेल पुरस्कार पाएका छन् । पेपरमा उनले यो अनुसन्धानको लागि मात्रै हो लेखेका छन् तर अहिले उपचारको लागि प्रयोग हुदैछ यो मेडिकल साइन्सको हिसाबले गलत हो ।

यहाँ पिसिआर प्रयोगलाई अनुमति दिने डब्लुएचओको नियत कतैबाट ठिक देखिदैन् । सन् २००९ मा श्रीलंकामा तामिल टाइगर पृथकतावादीलाई समाप्त पार्दा त्यहाँ व्यापक मानव अधिकारको हनन् भयो भनेर पृथकतावादीहरुलाई बचाउन खोज्दा राष्ट्रसंघको अफिस नै आगो लाएर खेदाए जस्तै अहिले डब्लुएचओको अफिसमा ताला ठोकेर कोरोनालाई जितेका मुलुकहरु हाम्रै आँखा सामु छन् । तुर्कमेनिस्तानमा त कोरोनाको नाम लिन र माक्स लाउनै मनाही छ यी दुई कार्य गर्यो कि जेल गयो ।

चीनले एलोपेथिक उपचार विधिबाट सम्भव नभएपछि होमियोपेथिक उपचार विधिबाट कोरोना नियन्त्रण गर्यो ।कोरोनाको सुरुवात देखि नै लकडाउन नलगाउने जापानले पनि कोरोना जितिसक्यो । दक्षिण कोरियाले पनि छोटो समय लकडाउन गर्यो पहिलेबाटै स्थिति सामान्य छ ।

त्यहीँ पर पाकिस्तानलाई हेरौँ सार्क राष्ट्रमै सबैभन्दा नराम्रो आर्थिक अवस्थामा गुज्रिएको छ तर उसले कोरोना संक्रमणको सुरु देखि नै मुलुकको अर्थतन्त्र र भाइरस संक्रमणलाई सन्तुलनमा राखेर परिपक्व निर्णायहरु गर्दै आएको छ । त्यहाँ देशव्यापी लकडाउन नै भएन त्यहाँका प्रधानमन्त्री इमरान खानले सिधै भन्यो मलाई मेरो देशको जनता र अर्थतन्त्र दुईटै बचाउनु छ ।

यो हेर्दा लाग्छ देश जति नै गरिब भएपनि कार्यकारी प्रमुखमा intellectual person बसेको छ भने कुनै न कुनै सन्तुलित उपाय खोज्न सक्दो रहेछन् । अन्तमा एत्रो ८/८ महिना लकडाउन गरेर हेरियो केही नापीएन संक्रमितहरु झन झन बढ्दैछन् अब लकडाउनको विकल्प खोज्ने बेला भएन र ?

कृषिमा पिएचडी गर्दै गरेका लेखक पाण्डे नेपालबाट अन्तराष्ट्रिय स्तरमा व्यावसाय गर्दै आएका युवा उद्यमी पनि हुन् ।

सम्बन्धित खवर